¹ [Hominis est animam præparare,
et Domini gubernare linguam.
   ² Omnes viæ hominis patent oculis ejus ;
spirituum ponderator est Dominus.
   ³ Revela Domino opera tua,
et dirigentur cogitationes tuæ.
   ⁴ Universa propter semetipsum operatus est Dominus ;
impium quoque ad diem malum.
   ⁵ Abominatio Domini est omnis arrogans ;
etiamsi manus ad manum fuerit, non est innocens.
Initium viæ bonæ facere justitiam ;
accepta est autem apud Deum magis quam immolare hostias.
   ⁶ Misericordia et veritate redimitur iniquitas,
et in timore Domini declinatur a malo.
   ⁷ Cum placuerint Domino viæ hominis,
inimicos quoque ejus convertet ad pacem.
   ⁸ Melius est parum cum justitia
quam multi fructus cum iniquitate.
   ⁹ Cor hominis disponit viam suam,
sed Domini est dirigere gressus ejus.]
   ¹⁰ [Divinatio in labiis regis ;
in judicio non errabit os ejus.
   ¹¹ Pondus et statera judicia Domini sunt,
et opera ejus omnes lapides sacculi.
   ¹² Abominabiles regi qui agunt impie,
quoniam justitia firmatur solium.
   ¹³ Voluntas regum labia justa ;
qui recta loquitur diligetur.
   ¹⁴ Indignatio regis nuntii mortis,
et vir sapiens placabit eam.
   ¹⁵ In hilaritate vultus regis vita,
et clementia ejus quasi imber serotinus.]
   ¹⁶ [Posside sapientiam, quia auro melior est,
et acquire prudentiam, quia pretiosior est argento.
   ¹⁷ Semita justorum declinat mala ;
custos animæ suæ servat viam suam.
   ¹⁸ Contritionem præcedit superbia,
et ante ruinam exaltatur spiritus.
   ¹⁹ Melius est humiliari cum mitibus
quam dividere spolia cum superbis.
   ²⁰ Eruditus in verbo reperiet bona,
et qui sperat in Domino beatus est.
   ²¹ Qui sapiens est corde appellabitur prudens,
et qui dulcis eloquio majora percipiet.
   ²² Fons vitæ eruditio possidentis ;
doctrina stultorum fatuitas.]
   ²³ [Cor sapientis erudiet os ejus,
et labiis ejus addet gratiam.
   ²⁴ Favus mellis composita verba ;
dulcedo animæ sanitas ossium.
   ²⁵ Est via quæ videtur homini recta,
et novissima ejus ducunt ad mortem.
   ²⁶ Anima laborantis laborat sibi,
quia compulit eum os suum.
   ²⁷ Vir impius fodit malum,
et in labiis ejus ignis ardescit.
   ²⁸ Homo perversus suscitat lites,
et verbosus separat principes.
   ²⁹ Vir iniquus lactat amicum suum,
et ducit eum per viam non bonam.
   ³⁰ Qui attonitis oculis cogitat prava,
mordens labia sua perficit malum.
   ³¹ Corona dignitatis senectus,
quæ in viis justitiæ reperietur.
   ³² Melior est patiens viro forti,
et qui dominatur animo suo expugnatore urbium.
   ³³ Sortes mittuntur in sinum,
sed a Domino temperantur.]