Jb 23 (Vulgate)

   ¹ Respondens autem Job, ait :
   ² [Nunc quoque in amaritudine est sermo meus,
et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum.
   ³ Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum,
et veniam usque ad solium ejus ?
   ⁴ Ponam coram eo judicium,
et os meum replebo increpationibus :
   ⁵ ut sciam verba quæ mihi respondeat,
et intelligam quid loquatur mihi.
   ⁶ Nolo multa fortitudine contendat mecum,
nec magnitudinis suæ mole me premat.
   ⁷ Proponat æquitatem contra me,
et perveniat ad victoriam judicium meum.
   ⁸ Si ad orientem iero, non apparet ;
si ad occidentem, non intelligam eum.
   ⁹ Si ad sinistram, quid agam ? non apprehendam eum ;
si me vertam ad dexteram, non videbo illum.
   ¹⁰ Ipse vero scit viam meam,
et probavit me quasi aurum quod per ignem transit.
   ¹¹ Vestigia ejus secutus est pes meus :
viam ejus custodivi, et non declinavi ex ea.
   ¹² A mandatis labiorum ejus non recessi,
et in sinu meo abscondi verba oris ejus.
   ¹³ Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem ejus :
et anima ejus quodcumque voluit, hoc fecit.
   ¹⁴ Cum expleverit in me voluntatem suam,
et alia multa similia præsto sunt ei.
   ¹⁵ Et idcirco a facie ejus turbatus sum,
et considerans eum, timore sollicitor.
   ¹⁶ Deus mollivit cor meum,
et Omnipotens conturbavit me.
   ¹⁷ Non enim perii propter imminentes tenebras,
nec faciem meam operuit caligo.]