Mt 26 (Vulgate)

   ¹ Et factum est : cum consummasset Jesus sermones hos omnes, dixit discipulis suis :
   ² Scitis quia post biduum Pascha fiet, et Filius hominis tradetur ut crucifigatur.
   ³ Tunc congregati sunt principes sacerdotum, et seniores populi, in atrium principis sacerdotum, qui dicebatur Caiphas :
   ⁴ et consilium fecerunt ut Jesum dolo tenerent, et occiderent.
   ⁵ Dicebant autem : Non in die festo, ne forte tumultus fieret in populo.
   ⁶ Cum autem Jesus esset in Bethania in domo Simonis leprosi,
   ⁷ accessit ad eum mulier habens alabastrum unguenti pretiosi, et effudit super caput ipsius recumbentis.
   ⁸ Videntes autem discipuli, indignati sunt, dicentes : Ut quid perditio hæc ?
   ⁹ potuit enim istud venundari multo, et dari pauperibus.
   ¹⁰ Sciens autem Jesus, ait illis : Quid molesti estis huic mulieri ? opus enim bonum operata est in me.
   ¹¹ Nam semper pauperes habetis vobiscum : me autem non semper habetis.
   ¹² Mittens enim hæc unguentum hoc in corpus meum, ad sepeliendum me fecit.
   ¹³ Amen dico vobis, ubicumque prædicatum fuerit hoc Evangelium in toto mundo, dicetur et quod hæc fecit in memoriam ejus.
   ¹⁴ Tunc abiit unus de duodecim, qui dicebatur Judas Iscariotes, ad principes sacerdotum :
   ¹⁵ et ait illis : Quid vultis mihi dare, et ego vobis eum tradam ? At illi constituerunt ei triginta argenteos.
   ¹⁶ Et exinde quærebat opportunitatem ut eum traderet.
   ¹⁷ Prima autem die azymorum accesserunt discipuli ad Jesum, dicentes : Ubi vis paremus tibi comedere Pascha ?
   ¹⁸ At Jesus dixit : Ite in civitatem ad quemdam, et dicite ei : Magister dicit : Tempus meum prope est, apud te facio Pascha cum discipulis meis.
   ¹⁹ Et fecerunt discipuli sicut constituit illis Jesus, et paraverunt Pascha.
   ²⁰ Vespere autem facto, discumbebat cum duodecim discipulis suis.
   ²¹ Et edentibus illis, dixit : Amen dico vobis, quia unus vestrum me traditurus est.
   ²² Et contristati valde, cœperunt singuli dicere : Numquid ego sum Domine ?
   ²³ At ipse respondens, ait : Qui intingit mecum manum in paropside, hic me tradet.
   ²⁴ Filius quidem hominis vadit, sicut scriptum est de illo : væ autem homini illi, per quem Filius hominis tradetur ! bonum erat ei, si natus non fuisset homo ille.
   ²⁵ Respondens autem Judas, qui tradidit eum, dixit : Numquid ego sum Rabbi ? Ait illi : Tu dixisti.
   ²⁶ Cœnantibus autem eis, accepit Jesus panem, et benedixit, ac fregit, deditque discipulis suis, et ait : Accipite, et comedite : hoc est corpus meum.
   ²⁷ Et accipiens calicem, gratias egit : et dedit illis, dicens : Bibite ex hoc omnes.
   ²⁸ Hic est enim sanguis meus novi testamenti, qui pro multis effundetur in remissionem peccatorum.
   ²⁹ Dico autem vobis : non bibam amodo de hoc genimine vitis usque in diem illum, cum illud bibam vobiscum novum in regno Patris mei.
   ³⁰ Et hymno dicto, exierunt in montem Oliveti.
   ³¹ Tunc dicit illis Jesus : Omnes vos scandalum patiemini in me in ista nocte. Scriptum est enim : Percutiam pastorem, et dispergentur oves gregis.
   ³² Postquam autem resurrexero, præcedam vos in Galilæam.
   ³³ Respondens autem Petrus, ait illi : Et si omnes scandalizati fuerint in te, ego numquam scandalizabor.
   ³⁴ Ait illi Jesus : Amen dico tibi, quia in hac nocte, antequam gallus cantet, ter me negabis.
   ³⁵ Ait illi Petrus : Etiamsi oportuerit me mori tecum, non te negabo. Similiter et omnes discipuli dixerunt.
   ³⁶ Tunc venit Jesus cum illis in villam, quæ dicitur Gethsemani, et dixit discipulis suis : Sedete hic donec vadam illuc, et orem.
   ³⁷ Et assumpto Petro, et duobus filiis Zebedæi, cœpit contristari et mœstus esse.
   ³⁸ Tunc ait illis : Tristis est anima mea usque ad mortem : sustinete hic, et vigilate mecum.
   ³⁹ Et progressus pusillum, procidit in faciem suam, orans, et dicens : Pater mi, si possibile est, transeat a me calix iste : verumtamen non sicut ego volo, sed sicut tu.
   ⁴⁰ Et venit ad discipulos suos, et invenit eos dormientes, et dicit Petro : Sic non potuistis una hora vigilare mecum ?
   ⁴¹ Vigilate, et orate ut non intretis in tentationem. Spiritus quidem promptus est, caro autem infirma.
   ⁴² Iterum secundo abiit, et oravit, dicens : Pater mi, si non potest hic calix transire nisi bibam illum, fiat voluntas tua.
   ⁴³ Et venit iterum, et invenit eos dormientes : erant enim oculi eorum gravati.
   ⁴⁴ Et relictis illis, iterum abiit, et oravit tertio, eumdem sermonem dicens.
   ⁴⁵ Tunc venit ad discipulos suos, et dicit illis : Dormite jam, et requiescite : ecce appropinquavit hora, et Filius hominis tradetur in manus peccatorum.
   ⁴⁶ Surgite, eamus : ecce appropinquavit qui me tradet.
   ⁴⁷ Adhuc eo loquente, ecce Judas unus de duodecim venit, et cum eo turba multa cum gladiis et fustibus, missi a principibus sacerdotum, et senioribus populi.
   ⁴⁸ Qui autem tradidit eum, dedit illis signum, dicens : Quemcumque osculatus fuero, ipse est, tenete eum.
   ⁴⁹ Et confestim accedens ad Jesum, dixit : Ave Rabbi. Et osculatus est eum.
   ⁵⁰ Dixitque illi Jesus : Amice, ad quid venisti ? Tunc accesserunt, et manus injecerunt in Jesum, et tenuerunt eum.
   ⁵¹ Et ecce unus ex his qui erant cum Jesu, extendens manum, exemit gladium suum, et percutiens servum principis sacerdotum amputavit auriculam ejus.
   ⁵² Tunc ait illi Jesus : Converte gladium tuum in locum suum : omnes enim, qui acceperint gladium, gladio peribunt.
   ⁵³ An putas, quia non possum rogare patrem meum, et exhibebit mihi modo plusquam duodecim legiones angelorum ?
   ⁵⁴ Quomodo ergo implebuntur Scripturæ, quia sic oportet fieri ?
   ⁵⁵ In illa hora dixit Jesus turbis : Tamquam ad latronem existis cum gladiis et fustibus comprehendere me : quotidie apud vos sedebam docens in templo, et non me tenuistis.
   ⁵⁶ Hoc autem totum factum est, ut adimplerentur Scripturæ prophetarum. Tunc discipuli omnes, relicto eo, fugerunt.
   ⁵⁷ At illi tenentes Jesum, duxerunt ad Caipham principem sacerdotum, ubi scribæ et seniores convenerant.
   ⁵⁸ Petrus autem sequebatur eum a longe, usque in atrium principis sacerdotum. Et ingressus intro, sedebat cum ministris, ut videret finem.
   ⁵⁹ Principes autem sacerdotum, et omne concilium, quærebant falsum testimonium contra Jesum, ut eum morti traderent :
   ⁶⁰ et non invenerunt, cum multi falsi testes accessissent. Novissime autem venerunt duo falsi testes,
   ⁶¹ et dixerunt : Hic dixit : Possum destruere templum Dei, et post triduum reædificare illud.
   ⁶² Et surgens princeps sacerdotum, ait illi : Nihil respondes ad ea, quæ isti adversum te testificantur ?
   ⁶³ Jesus autem tacebat. Et princeps sacerdotum ait illi : Adjuro te per Deum vivum, ut dicas nobis si tu es Christus Filius Dei.
   ⁶⁴ Dicit illi Jesus : Tu dixisti. Verumtamen dico vobis, amodo videbitis Filium hominis sedentem a dextris virtutis Dei, et venientem in nubibus cæli.
   ⁶⁵ Tunc princeps sacerdotum scidit vestimenta sua, dicens : Blasphemavit : quid adhuc egemus testibus ? ecce nunc audistis blasphemiam :
   ⁶⁶ quid vobis videtur ? At illi respondentes dixerunt : Reus est mortis.
   ⁶⁷ Tunc exspuerunt in faciem ejus, et colaphis eum ceciderunt, alii autem palmas in faciem ejus dederunt,
   ⁶⁸ dicentes : Prophetiza nobis Christe, quis est qui te percussit ?
   ⁶⁹ Petrus vero sedebat foris in atrio : et accessit ad eum una ancilla, dicens : Et tu cum Jesu Galilæo eras.
   ⁷⁰ At ille negavit coram omnibus, dicens : Nescio quid dicis.
   ⁷¹ Exeunte autem illo januam, vidit eum alia ancilla, et ait his qui erant ibi : Et hic erat cum Jesu Nazareno.
   ⁷² Et iterum negavit cum juramento : Quia non novi hominem.
   ⁷³ Et post pusillum accesserunt qui stabant, et dixerunt Petro : Vere et tu ex illis es : nam et loquela tua manifestum te facit.
   ⁷⁴ Tunc cœpit detestari et jurare quia non novisset hominem. Et continuo gallus cantavit.
   ⁷⁵ Et recordatus est Petrus verbi Jesu, quod dixerat : Priusquam gallus cantet, ter me negabis. Et egressus foras, flevit amare.