VULC ¹ [Fili mi, si susceperis sermones meos,
et mandata mea absconderis penes te :

VULC ² ut audiat sapientiam auris tua,
inclina cor tuum ad cognoscendam prudentiam.

VULC ³ Si enim sapientiam invocaveris,
et inclinaveris cor tuum prudentiæ ;

VULC ⁴ si quæsieris eam quasi pecuniam,
et sicut thesauros effoderis illam :

VULC ⁵ tunc intelliges timorem Domini,
et scientiam Dei invenies,

VULC ⁶ quia Dominus dat sapientiam,
et ex ore ejus prudentia et scientia.

VULC ⁷ Custodiet rectorum salutem,
et proteget gradientes simpliciter,

VULC ⁸ servans semitas justitiæ,
et vias sanctorum custodiens.

VULC ⁹ Tunc intelliges justitiam, et judicium,
et æquitatem, et omnem semitam bonam.]

VULC ¹⁰ [Si intraverit sapientia cor tuum,
et scientia animæ tuæ placuerit,

VULC ¹¹ consilium custodiet te,
et prudentia servabit te :

VULC ¹² ut eruaris a via mala,
et ab homine qui perversa loquitur ;

VULC ¹³ qui relinquunt iter rectum,
et ambulant per vias tenebrosas ;

VULC ¹⁴ qui lætantur cum malefecerint,
et exsultant in rebus pessimis ;

VULC ¹⁵ quorum viæ perversæ sunt,
et infames gressus eorum.

VULC ¹⁶ Ut eruaris a muliere aliena,
et ab extranea quæ mollit sermones suos,

VULC ¹⁷ et relinquit ducem pubertatis suæ,

VULC ¹⁸ et pacti Dei sui oblita est.
Inclinata est enim ad mortem domus ejus,
et ad inferos semitæ ipsius.

VULC ¹⁹ Omnes qui ingrediuntur ad eam non revertentur,
nec apprehendent semitas vitæ.

VULC ²⁰ Ut ambules in via bona,
et calles justorum custodias :

VULC ²¹ qui enim recti sunt habitabunt in terra,
et simplices permanebunt in ea ;

VULC ²² impii vero de terra perdentur,
et qui inique agunt auferentur ex ea.]