Pr 6 (Stephanus 1550)

Pr 6 (Vulgate)

¹ [Fili mi, si spoponderis pro amico tuo, defixisti apud extraneum manum tuam :
² illaqueatus es verbis oris tui, et captus propriis sermonibus.
³ Fac ergo quod dico, fili mi, et temetipsum libera, quia incidisti in manum proximi tui. Discurre, festina, suscita amicum tuum.
⁴ Ne dederis somnum oculis tuis, nec dormitent palpebræ tuæ.
⁵ Eruere quasi damula de manu, et quasi avis de manu aucupis.]
⁶ [Vade ad formicam, o piger, et considera vias ejus, et disce sapientiam.
⁷ Quæ cum non habeat ducem, nec præceptorem, nec principem,
⁸ parat in æstate cibum sibi, et congregat in messe quod comedat.
⁹ Usquequo, piger, dormies ? quando consurges e somno tuo ?
¹⁰ Paululum dormies, paululum dormitabis, paululum conseres manus ut dormias ;
¹¹ et veniet tibi quasi viator egestas, et pauperies quasi vir armatus. Si vero impiger fueris, veniet ut fons messis tua, et egestas longe fugiet a te.]
¹² [Homo apostata, vir inutilis, graditur ore perverso ;
¹³ annuit oculis, terit pede, digito loquitur,
¹⁴ pravo corde machinatur malum, et omni tempore jurgia seminat.
¹⁵ Huic extemplo veniet perditio sua, et subito conteretur, nec habebit ultra medicinam.]
¹⁶ [Sex sunt quæ odit Dominus, et septimum detestatur anima ejus :
¹⁷ oculos sublimes, linguam mendacem, manus effundentes innoxium sanguinem,
¹⁸ cor machinans cogitationes pessimas, pedes veloces ad currendum in malum,
¹⁹ proferentem mendacia testem fallacem, et eum qui seminat inter fratres discordias.]
²⁰ [Conserva, fili mi, præcepta patris tui, et ne dimittas legem matris tuæ.
²¹ Liga ea in corde tuo jugiter, et circumda gutturi tuo.
²² Cum ambulaveris, gradiantur tecum ; cum dormieris, custodiant te : et evigilans loquere cum eis.
²³ Quia mandatum lucerna est, et lex lux, et via vitæ increpatio disciplinæ :
²⁴ ut custodiant te a muliere mala, et a blanda lingua extraneæ.
²⁵ Non concupiscat pulchritudinem ejus cor tuum, nec capiaris nutibus illius :
²⁶ pretium enim scorti vix est unius panis, mulier autem viri pretiosam animam capit.
²⁷ Numquid potest homo abscondere ignem in sinu suo, ut vestimenta illius non ardeant ?
²⁸ aut ambulare super prunas, ut non comburantur plantæ ejus ?
²⁹ sic qui ingreditur ad mulierem proximi sui, non erit mundus cum tetigerit eam.
³⁰ Non grandis est culpa cum quis furatus fuerit : furatur enim ut esurientem impleat animam ;
³¹ deprehensus quoque reddet septuplum, et omnem substantiam domus suæ tradet.
³² Qui autem adulter est, propter cordis inopiam perdet animam suam ;
³³ turpitudinem et ignominiam congregat sibi, et opprobrium illius non delebitur :
³⁴ quia zelus et furor viri non parcet in die vindictæ,
³⁵ nec acquiescet cujusquam precibus, nec suscipiet pro redemptione dona plurima.]