Pr 8 (Stephanus 1550)

Pr 8 (Vulgate)

¹ [Numquid non sapientia clamitat, et prudentia dat vocem suam ?
² In summis excelsisque verticibus supra viam, in mediis semitis stans,
³ juxta portas civitatis, in ipsis foribus loquitur, dicens :
⁴ O viri, ad vos clamito, et vox mea ad filios hominum.
⁵ Intelligite, parvuli, astutiam, et insipientes, animadvertite.
⁶ Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum, et aperientur labia mea ut recta prædicent.
⁷ Veritatem meditabitur guttur meum, et labia mea detestabuntur impium.
⁸ Justi sunt omnes sermones mei : non est in eis pravum quid, neque perversum ;
⁹ recti sunt intelligentibus, et æqui invenientibus scientiam.
¹⁰ Accipite disciplinam meam, et non pecuniam ; doctrinam magis quam aurum eligite :
¹¹ melior est enim sapientia cunctis pretiosissimis, et omne desiderabile ei non potest comparari.]
¹² [Ego sapientia, habito in consilio, et eruditis intersum cogitationibus.
¹³ Timor Domini odit malum : arrogantiam, et superbiam, et viam pravam, et os bilingue, detestor.
¹⁴ Meum est consilium et æquitas ; mea est prudentia, mea est fortitudo.
¹⁵ Per me reges regnant, et legum conditores justa decernunt ;
¹⁶ per me principes imperant, et potentes decernunt justitiam.
¹⁷ Ego diligentes me diligo, et qui mane vigilant ad me, invenient me.
¹⁸ Mecum sunt divitiæ et gloria, opes superbæ et justitia.
¹⁹ Melior est enim fructus meus auro et lapide pretioso, et genimina mea argento electo.
²⁰ In viis justitiæ ambulo, in medio semitarum judicii :
²¹ ut ditem diligentes me, et thesauros eorum repleam.]
²² [Dominus possedit me in initio viarum suarum antequam quidquam faceret a principio.
²³ Ab æterno ordinata sum, et ex antiquis antequam terra fieret.
²⁴ Nondum erant abyssi, et ego jam concepta eram : necdum fontes aquarum eruperant,
²⁵ necdum montes gravi mole constiterant : ante colles ego parturiebar.
²⁶ Adhuc terram non fecerat, et flumina, et cardines orbis terræ.
²⁷ Quando præparabat cælos, aderam ; quando certa lege et gyro vallabat abyssos ;
²⁸ quando æthera firmabat sursum, et librabat fontes aquarum ;
²⁹ quando circumdabat mari terminum suum, et legem ponebat aquis, ne transirent fines suos ; quando appendebat fundamenta terræ :
³⁰ cum eo eram, cuncta componens. Et delectabar per singulos dies, ludens coram eo omni tempore,
³¹ ludens in orbe terrarum ; et deliciæ meæ esse cum filiis hominum.
³² Nunc ergo, filii, audite me : beati qui custodiunt vias meas.
³³ Audite disciplinam, et estote sapientes, et nolite abjicere eam.
³⁴ Beatus homo qui audit me, et qui vigilat ad fores meas quotidie, et observat ad postes ostii mei.
³⁵ Qui me invenerit, inveniet vitam, et hauriet salutem a Domino.
³⁶ Qui autem in me peccaverit, lædet animam suam ; omnes qui me oderunt diligunt mortem.]