VULC ¹ In finem, pro Maëleth intelligentiæ David. [Dixit insipiens in corde suo : Non est Deus.

VULC ² Corrupti sunt, et abominabiles facti sunt in iniquitatibus ;
non est qui faciat bonum.

VULC ³ Deus de cælo prospexit super filios hominum,
ut videat si est intelligens, aut requirens Deum.

VULC ⁴ Omnes declinaverunt ; simul inutiles facti sunt :
non est qui faciat bonum, non est usque ad unum.

VULC ⁵ Nonne scient omnes qui operantur iniquitatem,
qui devorant plebem meam ut cibum panis ?

VULC ⁶ Deum non invocaverunt ;
illic trepidaverunt timore, ubi non erat timor.
Quoniam Deus dissipavit ossa eorum qui hominibus placent :
confusi sunt, quoniam Deus sprevit eos.

VULC ⁷ Quis dabit ex Sion salutare Israël ?
cum converterit Deus captivitatem plebis suæ,
exsultabit Jacob, et lætabitur Israël.]