VULC ¹ In finem, pro his qui immutabuntur, in tituli inscriptionem ipsi David, in doctrinam,

VULC ² cum succendit Mesopotamiam Syriæ et Sobal, et convertit Joab, et percussit Idumæam in valle Salinarum duodecim millia.

VULC ³ [Deus, repulisti nos, et destruxisti nos ;
iratus es, et misertus es nobis.

VULC ⁴ Commovisti terram, et conturbasti eam ;
sana contritiones ejus, quia commota est.

VULC ⁵ Ostendisti populo tuo dura ;
potasti nos vino compunctionis.

VULC ⁶ Dedisti metuentibus te significationem,
ut fugiant a facie arcus ;
ut liberentur dilecti tui.

VULC ⁷ Salvum fac dextera tua, et exaudi me.

VULC ⁸ Deus locutus est in sancto suo :
lætabor, et partibor Sichimam ;
et convallem tabernaculorum metibor.

VULC ⁹ Meus est Galaad, et meus est Manasses ;
et Ephraim fortitudo capitis mei.
Juda rex meus ;

VULC ¹⁰ Moab olla spei meæ.
In Idumæam extendam calceamentum meum :
mihi alienigenæ subditi sunt.

VULC ¹¹ Quis deducet me in civitatem munitam ?
quis deducet me usque in Idumæam ?

VULC ¹² nonne tu, Deus, qui repulisti nos ?
et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris ?

VULC ¹³ Da nobis auxilium de tribulatione,
quia vana salus hominis.

VULC ¹⁴ In Deo faciemus virtutem ;
et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos.]