Ps 62 (Vulgate)

   ¹ Psalmus David, cum esset in deserto Idumææ.
   ² [Deus, Deus meus, ad te de luce vigilo.
Sitivit in te anima mea ; quam multipliciter tibi caro mea !
   ³ In terra deserta, et invia, et inaquosa,
sic in sancto apparui tibi,
ut viderem virtutem tuam et gloriam tuam.
   ⁴ Quoniam melior est misericordia tua super vitas,
labia mea laudabunt te.
   ⁵ Sic benedicam te in vita mea,
et in nomine tuo levabo manus meas.
   ⁶ Sicut adipe et pinguedine repleatur anima mea,
et labiis exsultationis laudabit os meum.
   ⁷ Si memor fui tui super stratum meum,
in matutinis meditabor in te.
   ⁸ Quia fuisti adjutor meus,
et in velamento alarum tuarum exsultabo.
   ⁹ Adhæsit anima mea post te ;
me suscepit dextera tua.
   ¹⁰ Ipsi vero in vanum quæsierunt animam meam :
introibunt in inferiora terræ ;
   ¹¹ tradentur in manus gladii :
partes vulpium erunt.
   ¹² Rex vero lætabitur in Deo ;
laudabuntur omnes qui jurant in eo :
quia obstructum est os loquentium iniqua.]