BAN ¹ Au maître chantre. De David. Pour mémorial.

KJV ¹ MAKE HASTE, O GOD, TO DELIVER ME; MAKE HASTE TO HELP ME, O LORD.

VULC ¹ Psalmus David, filiorum Jonadab, et priorum captivorum. [In te, Domine, speravi ; non confundar in æternum.

BAN ² O Dieu ! [viens] me délivrer !
Eternel, accours à mon aide !

KJV ² Let them be ashamed and confounded that seek after my soul: let them be turned backward, and put to confusion, that desire my hurt.

VULC ² In justitia tua libera me, et eripe me :
inclina ad me aurem tuam, et salva me.

BAN ³ Qu'ils soient confus et rougissent, ceux qui cherchent ma vie;
Qu'ils reculent confus, ceux qui désirent ma perte !

KJV ³ Let them be turned back for a reward of their shame that say, Aha, aha.

VULC ³ Esto mihi in Deum protectorem,
et in locum munitum, ut salvum me facias :
quoniam firmamentum meum et refugium meum es tu.

BAN ⁴ Qu'ils retournent en arrière, à force de honte,
Ceux qui disent : Ha ! ha !

KJV ⁴ Let all those that seek thee rejoice and be glad in thee: and let such as love thy salvation say continually, Let God be magnified.

VULC ⁴ Deus meus, eripe me de manu peccatoris,
et de manu contra legem agentis, et iniqui :

BAN ⁵ Que tous ceux qui te cherchent
Soient dans l'allégresse et se réjouissent en toi ;
Que ceux qui aiment ta délivrance disent continuellement :
Magnifié soit Dieu !

KJV ⁵ But I am poor and needy: make haste unto me, O God: thou art my help and my deliverer; O LORD, make no tarrying.

VULC ⁵ quoniam tu es patientia mea, Domine ;
Domine, spes mea a juventute mea.

BAN ⁶ Je suis affligé et indigent ;
O Dieu, hâte-toi de venir à moi !
Tu es mon aide et mon libérateur.
Eternel, ne tarde point !

VULC ⁶ In te confirmatus sum ex utero ;
de ventre matris meæ tu es protector meus ;
in te cantatio mea semper.

VULC ⁷ Tamquam prodigium factus sum multis ;
et tu adjutor fortis.

VULC ⁸ Repleatur os meum laude,
ut cantem gloriam tuam,
tota die magnitudinem tuam.

VULC ⁹ Ne projicias me in tempore senectutis ;
cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me.

VULC ¹⁰ Quia dixerunt inimici mei mihi,
et qui custodiebant animam meam consilium fecerunt in unum,

VULC ¹¹ dicentes : Deus dereliquit eum :
persequimini et comprehendite eum,
quia non est qui eripiat.

VULC ¹² Deus, ne elongeris a me ;
Deus meus, in auxilium meum respice.

VULC ¹³ Confundantur et deficiant detrahentes animæ meæ ;
operiantur confusione et pudore qui quærunt mala mihi.

VULC ¹⁴ Ego autem semper sperabo,
et adjiciam super omnem laudem tuam.

VULC ¹⁵ Os meum annuntiabit justitiam tuam,
tota die salutare tuum.
Quoniam non cognovi litteraturam,

VULC ¹⁶ introibo in potentias Domini ;
Domine, memorabor justitiæ tuæ solius.

VULC ¹⁷ Deus, docuisti me a juventute mea ;
et usque nunc pronuntiabo mirabilia tua.

VULC ¹⁸ Et usque in senectam et senium,
Deus, ne derelinquas me,
donec annuntiem brachium tuum generationi omni quæ ventura est,
potentiam tuam,

VULC ¹⁹ et justitiam tuam, Deus, usque in altissima ;
quæ fecisti magnalia, Deus : quis similis tibi ?

VULC ²⁰ Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas !
et conversus vivificasti me,
et de abyssis terræ iterum reduxisti me.

VULC ²¹ Multiplicasti magnificentiam tuam ;
et conversus consolatus es me.

VULC ²² Nam et ego confitebor tibi in vasis psalmi veritatem tuam, Deus ;
psallam tibi in cithara, sanctus Israël.

VULC ²³ Exsultabunt labia mea cum cantavero tibi ;
et anima mea quam redemisti.

VULC ²⁴ Sed et lingua mea tota die meditabitur justitiam tuam,
cum confusi et reveriti fuerint qui quærunt mala mihi.]