Pr 7 (Vulgate)

¹ [Fili mi, custodi sermones meos, et præcepta mea reconde tibi. Fili,
² serva mandata mea, et vives ; et legem meam quasi pupillam oculi tui :
³ liga eam in digitis tuis, scribe illam in tabulis cordis tui.
⁴ Dic sapientiæ : Soror mea es, et prudentiam voca amicam tuam :
⁵ ut custodiant te a muliere extranea, et ab aliena quæ verba sua dulcia facit.
⁶ De fenestra enim domus meæ per cancellos prospexi,
⁷ et video parvulos ; considero vecordem juvenem,
⁸ qui transit per plateam juxta angulum et prope viam domus illius graditur :
⁹ in obscuro, advesperascente die, in noctis tenebris et caligine.
¹⁰ Et ecce occurrit illi mulier ornatu meretricio, præparata ad capiendas animas : garrula et vaga,
¹¹ quietis impatiens, nec valens in domo consistere pedibus suis ;
¹² nunc foris, nunc in plateis, nunc juxta angulos insidians.
¹³ Apprehensumque deosculatur juvenem, et procaci vultu blanditur, dicens :
¹⁴ Victimas pro salute vovi ; hodie reddidi vota mea :
¹⁵ idcirco egressa sum in occursum tuum, desiderans te videre, et reperi.
¹⁶ Intexui funibus lectulum meum ; stravi tapetibus pictis ex Ægypto :
¹⁷ aspersi cubile meum myrrha, et aloë, et cinnamomo.
¹⁸ Veni, inebriemur uberibus, et fruamur cupitis amplexibus donec illucescat dies.
¹⁹ Non est enim vir in domo sua : abiit via longissima :
²⁰ sacculum pecuniæ secum tulit ; in die plenæ lunæ reversurus est in domum suam.
²¹ Irretivit eum multis sermonibus, et blanditiis labiorum protraxit illum.
²² Statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam, et quasi agnus lasciviens, et ignorans quod ad vincula stultus trahatur :
²³ donec transfigat sagitta jecur ejus, velut si avis festinet ad laqueum, et nescit quod de periculo animæ illius agitur.
²⁴ Nunc ergo, fili mi, audi me, et attende verbis oris mei.
²⁵ Ne abstrahatur in viis illius mens tua, neque decipiaris semitis ejus ;
²⁶ multos enim vulneratos dejecit, et fortissimi quique interfecti sunt ab ea.
²⁷ Viæ inferi domus ejus, penetrantes in interiora mortis.]