Pr 9 (Vulgate)

¹ [Sapientia ædificavit sibi domum : excidit columnas septem.
² Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
³ Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad mœnia civitatis.
⁴ Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est :
⁵ Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
⁶ Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.]
⁷ [Qui erudit derisorem, ipse injuriam sibi facit, et qui arguit impium, sibi maculam generat.
⁸ Noli arguere derisorem, ne oderit te : argue sapientem, et diliget te.
⁹ Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia ; doce justum, et festinabit accipere.
¹⁰ Principium sapientiæ timor Domini, et scientia sanctorum prudentia.
¹¹ Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
¹² Si sapiens fueris, tibimetipsi eris ; si autem illusor, solus portabis malum.]
¹³ [Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
¹⁴ sedit in foribus domus suæ, super sellam in excelso urbis loco,
¹⁵ ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo :
¹⁶ Qui est parvulus declinet ad me. Et vecordi locuta est :
¹⁷ Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
¹⁸ Et ignoravit quod ibi sint gigantes, et in profundis inferni convivæ ejus.]