Ps 59 (Vulgate)

¹ In finem, pro his qui immutabuntur, in tituli inscriptionem ipsi David, in doctrinam,
² cum succendit Mesopotamiam Syriæ et Sobal, et convertit Joab, et percussit Idumæam in valle Salinarum duodecim millia.
³ [Deus, repulisti nos, et destruxisti nos ; iratus es, et misertus es nobis.
⁴ Commovisti terram, et conturbasti eam ; sana contritiones ejus, quia commota est.
⁵ Ostendisti populo tuo dura ; potasti nos vino compunctionis.
⁶ Dedisti metuentibus te significationem, ut fugiant a facie arcus ; ut liberentur dilecti tui.
⁷ Salvum fac dextera tua, et exaudi me.
⁸ Deus locutus est in sancto suo : lætabor, et partibor Sichimam ; et convallem tabernaculorum metibor.
⁹ Meus est Galaad, et meus est Manasses ; et Ephraim fortitudo capitis mei. Juda rex meus ;
¹⁰ Moab olla spei meæ. In Idumæam extendam calceamentum meum : mihi alienigenæ subditi sunt.
¹¹ Quis deducet me in civitatem munitam ? quis deducet me usque in Idumæam ?
¹² nonne tu, Deus, qui repulisti nos ? et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris ?
¹³ Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis.
¹⁴ In Deo faciemus virtutem ; et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos.]