VULC ¹ [Sapientia ædificavit sibi domum :
excidit columnas septem.

VULC ² Immolavit victimas suas, miscuit vinum,
et proposuit mensam suam.

VULC ³ Misit ancillas suas ut vocarent
ad arcem et ad mœnia civitatis.

VULC ⁴ Si quis est parvulus, veniat ad me.
Et insipientibus locuta est :

VULC ⁵ Venite, comedite panem meum,
et bibite vinum quod miscui vobis.

VULC ⁶ Relinquite infantiam, et vivite,
et ambulate per vias prudentiæ.]

VULC ⁷ [Qui erudit derisorem, ipse injuriam sibi facit,
et qui arguit impium, sibi maculam generat.

VULC ⁸ Noli arguere derisorem, ne oderit te :
argue sapientem, et diliget te.

VULC ⁹ Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia ;
doce justum, et festinabit accipere.

VULC ¹⁰ Principium sapientiæ timor Domini,
et scientia sanctorum prudentia.

VULC ¹¹ Per me enim multiplicabuntur dies tui,
et addentur tibi anni vitæ.

VULC ¹² Si sapiens fueris, tibimetipsi eris ;
si autem illusor, solus portabis malum.]

VULC ¹³ [Mulier stulta et clamosa,
plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,

VULC ¹⁴ sedit in foribus domus suæ,
super sellam in excelso urbis loco,

VULC ¹⁵ ut vocaret transeuntes per viam,
et pergentes itinere suo :

VULC ¹⁶ Qui est parvulus declinet ad me.
Et vecordi locuta est :

VULC ¹⁷ Aquæ furtivæ dulciores sunt,
et panis absconditus suavior.

VULC ¹⁸ Et ignoravit quod ibi sint gigantes,
et in profundis inferni convivæ ejus.]