¹ [Sapiens mulier ædificat domum suam ;
insipiens exstructam quoque manibus destruet.
   ² Ambulans recto itinere, et timens Deum,
despicitur ab eo qui infami graditur via.
   ³ In ore stulti virga superbiæ ;
labia autem sapientium custodiunt eos.
   ⁴ Ubi non sunt boves, præsepe vacuum est ;
ubi autem plurimæ segetes, ibi manifesta est fortitudo bovis.
   ⁵ Testis fidelis non mentitur ;
profert autem mendacium dolosus testis.
   ⁶ Quærit derisor sapientiam, et non invenit ;
doctrina prudentium facilis.
   ⁷ Vade contra virum stultum,
et nescit labia prudentiæ.
   ⁸ Sapientia callidi est intelligere viam suam,
et imprudentia stultorum errans.
   ⁹ Stultus illudet peccatum,
et inter justos morabitur gratia.
   ¹⁰ Cor quod novit amaritudinem animæ suæ,
in gaudio ejus non miscebitur extraneus.
   ¹¹ Domus impiorum delebitur :
tabernacula vero justorum germinabunt.
   ¹² Est via quæ videtur homini justa,
novissima autem ejus deducunt ad mortem.
   ¹³ Risus dolore miscebitur,
et extrema gaudii luctus occupat.
   ¹⁴ Viis suis replebitur stultus,
et super eum erit vir bonus.]
   ¹⁵ [Innocens credit omni verbo ;
astutus considerat gressus suos.
Filio doloso nihil erit boni ;
servo autem sapienti prosperi erunt actus,
et dirigetur via ejus.
   ¹⁶ Sapiens timet, et declinat a malo ;
stultus transilit, et confidit.
   ¹⁷ Impatiens operabitur stultitiam,
et vir versutus odiosus est.
   ¹⁸ Possidebunt parvuli stultitiam,
et exspectabunt astuti scientiam.
   ¹⁹ Jacebunt mali ante bonos,
et impii ante portas justorum.
   ²⁰ Etiam proximo suo pauper odiosus erit :
amici vero divitum multi.
   ²¹ Qui despicit proximum suum peccat ;
qui autem miseretur pauperis beatus erit.
Qui credit in Domino misericordiam diligit.
   ²² Errant qui operantur malum ;
misericordia et veritas præparant bona.
   ²³ In omni opere erit abundantia ;
ubi autem verba sunt plurima, ibi frequenter egestas.
   ²⁴ Corona sapientium divitiæ eorum ;
fatuitas stultorum imprudentia.
   ²⁵ Liberat animas testis fidelis,
et profert mendacia versipellis.]
   ²⁶ [In timore Domini fiducia fortitudinis,
et filiis ejus erit spes.
   ²⁷ Timor Domini fons vitæ,
ut declinent a ruina mortis.
   ²⁸ In multitudine populi dignitas regis,
et in paucitate plebis ignominia principis.
   ²⁹ Qui patiens est multa gubernatur prudentia ;
qui autem impatiens est exaltat stultitiam suam.
   ³⁰ Vita carnium sanitas cordis ;
putredo ossium invidia.
   ³¹ Qui calumniatur egentem exprobrat factori ejus ;
honorat autem eum qui miseretur pauperis.
   ³² In malitia sua expelletur impius :
sperat autem justus in morte sua.
   ³³ In corde prudentis requiescit sapientia,
et indoctos quosque erudiet.
   ³⁴ Justitia elevat gentem ;
miseros autem facit populos peccatum.
   ³⁵ Acceptus est regi minister intelligens ;
iracundiam ejus inutilis sustinebit.]